Jaradenw
Ntalen ! Ntalen ! N k’a sɔrɔ Sonsani le ra ! Lon dɔ, Sonsani le ka Suruku ɲininka ko : « Suruku, i bɛ teregban ɲagban lɔn wa ?» Suruku ko ale ma teregban ɲagban lɔn.
Sonsani ko : « Ayiwa, ni an tagara, n bɛna teregban ɲagban yira i ra. » O y’a sɔrɔ jaramuso tun ka den fla woro. A tun bɛ to ka o dogo yɔrɔ min na, Sonsani tun ka o yɔrɔ lɔn. Sonsani blara Suruku ɲa ka taga o yɔr ɔ ra. O tagara se, Sonsani ko : « Suruku, jara ta den kelen ta, ne fana b ɛ kelen ta. » O bɛɛ ka jaraden kelen kelen ta ka bla o ta bɔrɔ kɔnɔ. O tagara se sirayiri dɔ ma, Sonsani ko : « Suruku, an bɛɛ ye an ta jaradenw kun ci ka taga o jeni ka o ɲimi. »
Suruku ko : « Aa, Sonsani, ele ye kɔn ka i ta kun ci. » Sonsani fana mununa sirayiri kɔ fɛ, ka sira bara kelen ta k’a fɛtɛ yiri kan ko, « kpo !» A ko : « Ne ka n ta kun ci. » Suruku nalonmanba, k’a ta jaraden bɔ k’a mina a sen fla ma, k’a kun fɛtɛ yiri kan k’a ci. A ta jaraden sara. A k’a bla bɔrɔ kɔnɔ. O ka sira ta. O tagara bɛn ni Jara ye. Sonsani k’a ta jaraden ɲanaman bɔ, ko : « Kɔrɔ Jara, an tagara a sɔrɔ i denw bɛ kasira, an k’o ta ko an bɛna o di i ma. »
Ale k’a ta den ɲanaman bɔ k’a di Jara ma. O ko Suruku y’a ta den bɔ. Suruku k’a ta su bɔ ka a firi Jara kan. Jara tugura Suruku k ɔ tere fɛ ka a gbɛn. A ka Suruku gbɛn, k’a gbɛn, k’a gbɛn. Suruku bɛna a kɛ cogo di ?
A tagara don dingaba dɔ kɔnɔ, Jara lɔra o dinga da ra. Dɔɔnin a ka Tinba tɛmɛtɔ ye. Jara ko Tinba ye na dinga wɔgɔbi ka Suruku labɔ. Aw k’a lɔn ko Tinba kɔni ye dinga sogira wara yɛrɛ le ye. A bɛ se dinga sogira kosɛbɛ. Tinba nana dinga sogi damina. A tun bɛna Suruku sɔrɔ siga si tun t’a ra. Dinga nana se yɔrɔ dɔ ma, o ka Sura natɔ ye, Jara ka Sura wele ko : « Na yan, i n’a fɔ ele bɛ yerikɛ ka ɲa, i bɛna fɛn dɔ flɛ an ye dinga kɔnɔ. » Kabini o fɔra, Sonsani ko : « Aw y’a to ne bɛ kɔn k’a flɛ » Sonsani k’o fɔ sabu a tun b’a fɛ ka Suruku lakisi. A donna dinga kɔnɔ, ka Suruku ye a yɔrɔ ma jan tuguni. A ka kɔgɔ di Suruku ma, k’a fɔ a ye ko : « Suruku, Sura b ɛ nana yi, han ! Ni a ka flɛri kɛ dinga kɔnɔ i bɛ kɔgɔ kɛ a ɲa ra. I k’a m ɛn wa ?» Suruku ko : « ɔnhɔn. »
Ayiwa, Sura nana a ɲa waga dinga kɔnɔ, Suruku ka kɔgɔ kɛ Sura ɲa ra. Sura ko : « Oooo, ɲamaɲama donna n ɲa ra. » A ko Jara y’a fiyɛ. Jara ka Sura ɲa waga k’a fiyɛ, kɔgɔ loloba dɔ panna ka ben Jara da ra, a k’o mugan, o diyara a da, a ko : « Ee Sura, ele ɲa fiyɛtɔ le ye nin ye o, ni i nana kasi ka bara fa, ni ne ka o ji min, o tɛna fisaya wa ?» Ayiwa, o ka bara dɔ ɲini ka na a sigi Sura kɔrɔ ko Sura ye kasi ka bara fa. Ayiwa, ka o to o sɔsɔri ra, Suruku ka nɛgɛ ka bɔ, ka tɛmɛ n’a yɛrɛ ye. Kabini o lon na, Suruku ko ale ka teregban ɲagban lɔn sisan. N k’o sɔrɔ yɔrɔ min na, n k’o bla yi. Nin jaabi :
- O fla ka mun le kɛ ni o ta jaradenw ye ?
- Sonsani k’a lɔn cogo di ko o bɛna bɛn ni Jara ye teregban fɛ ?
- Suruku hina donna Sonsani na ? Mun na ?
- Ele hina donna mɔgɔ dɔ ra ka ye wa ? Mun le tun kɛra ?